Caz müziğin kalbinde, New Orleans’da, farklı bir tını yakalayabilmek umuduyla haftanın pek çok günü dolaşıyorum. Öncelikle buralıların “turistik” bulduğu Bourbon Street’den geçiyorum; genellikle caz standartlarının hatasız icrası, elektronik müzik ve biraz hip-hop duyduktan sonra Jackson Square’in köşesinden geçerek müziğin gerçek kalbine Frenchmen Street’e ulaşıyorum. Burası sayısız konser salonu ve bar bulunan bir sokak; yıllarını müziğe vermiş virtüözleri, caz müziğin yerel kahramanlarını ve her tür deneysel müziği aynı gecede dinleyebileceğiniz bir hayal alemi.
Mardi Gras’nın yaklaşmasıyla hemen hemen her gün geçit törenlerini kovalamaya başladığım sıradan bir günde 3 geçit törenini üst üste izledikten sonra (Krewe of Hermes, Le Krewe d’Etat, Krewe of Morpheus) yorgun argın kendimi Frenchmen Street’e attığımda açıkçası oturarak biraz müzik dinlemeyi umut ediyordum, ta ki 30/90 isimli mekandan gelen muhteşem saksafon solosuna tanık olana kadar. Saat 11’e kadar masanızda oturup yemeğinizi yerken canlı müzik dinleyebildiğiniz bir mekan olan 30/90, saatler 11i gösterdiğinde bir anda sokağın en enerjik mekanlarından birine dönüşüyor. İşte bana bütün yorgunluğumu unutturup 3 saate yakın kendimi müziğe kaptırmama sebep olan grupla sizi tanıştırayım: In Business!
In Business, kendilerini #WePlayFunk (biz funk çalıyoruz) sloganıyla tanımlayan, vokal, bas gitar, elektro gitar, bateri ve 3 saksafondan oluşan bir gruptan çok daha fazlası. 2012’de New Orleans’da kurulan grup New Orleans’ın geleneksel müzikal unsurlarını funk ile buluşturuyor. Şuan için 2016’da yayınladıkları “Cop Show” tek albümleri olsa da, New Orleans müzik sahnesinin önemli barlarının aranan gruplarından olmaları daha fazlasının geleceğinin göstergesi.
Grup, dinleyicisini hem müzikal olarak hem de sahne şovlarında yakaladıkları muhteşem senkron ve enerji sayesinde kendisine çekiyor. Grubun lideri olduğunu varsaydığım davulcu Adam Baumol zaman zaman seyirciyle iletişim kurarak veya şarkı söyleyerek grubun enerjisine katkıda bulunuyor. Güvenilir 3lü diye tanımlayabileceğimiz davul, bas ve elektro gitar, grubun adeta abiliğini yaparak hatasız bir şekilde grubun genç elemanlarına kuvvetli bir altyapı oluşturuyor. Öte yandan grubun gitaristi Matt Whitcomb kesinlikle kendine özgü bir tarza sahip ve bunu hem Gibson SG gitarı hem de talk-box kullanımıyla gruba yansıtıyor. Bas gitarist Rick Roppolo ise çoğunlukla grubu taşıyan mütevazi bir müzisyen gibi görünse de attığı bas soloları derin bir sessizlik yaratıp bütün dikkatleri üzerine çekecek kadar etkileyici. Grubun en büyük silahlarından biri ise bana kalırsa vokal Whitney Sanders. Albümün genelinde fazla rol çalmamaya çalışmış olsa da canlı performanslarını göz önünde bulundurursak önümüzdeki yıllarda belki de başka projelerle adından söz ettirme ihtimalinin çok yüksek olduğunu söyleyebilirim. Grubun en büyük ikinci silahı ve kesinlikle büyük gelecek vadeden isim ise saksafonda Sage Rouge. Hem muhteşem sahne duruşu hem de hisli soloları ile bu genç müzisyenle de ilerleyen yıllarda başka projelerde karşılaşabileceğimizi tahmin ediyorum. Saksafon 3’lüsün diğer 2 ismi Ejiric Bernhardt ve Tim Dolzine ise kusursuz bir harmoninin parçasılar ve işlerini layığıyla yapıyorlar.
“Cop Snow” genel olarak güçlü bir sese sahip ve müzisyenlerin tarzlarını tek tek yansıtabildikleri bir albüm olmuş. Öte yandan grup müzisyenlerinin sıklıkla sahne aldıkları ve aynı zamanda kendilerini de geliştirdikleri düşünülürse gelecek albümün grubun karakteristiğini daha çok ortaya koyabileceğine inanıyorum. Dinleyiciyi yakalayan ve ağıza takılan birçok parçaya sahip olan grup, konserleriyle kıyaslayacak olursam albümde biraz daha geride kalmış gibi duruyor. Yine de dinlemesi çok keyifli bir albüm ve takip edilmesi gereken müzisyenlerden oluşan bir grup diyebilirim.
Ek bir not; hem isim, hem kıyafet tercihleri, hem sahne duruşları hem de biraz müzikleri itibariyle aklıma İstanbul’dan bir grubu getiriyorlar, The Smart Business. Hâla sahne alıyorlar mı ya da yeni projeleri var mı emin olmasam da isimlerini bir projede veya konserde görürseniz kaçırmayın derim.
muziklimevzular.blog 